خروس: کاوشگر باغچه ها
ویتنامی ها ترجیح می دهند این نماد را «جوجه» بنامند که البته متولدان این سال هرگز آن را نمی پسندند، بنابراین ما نیز مانند ژاپنی ها از واژه «خروس» استفاده می کنیم، خروس موجودی خیال باف است و خود را تافته جدا بافته می داند و دوست دارد همه از او تعریف و تمجید کنند.
خروس به راحتی افکار و عقاید خود را بیان می کند و برای دفاع از گفته های خود تا مرز پرخاشگری و ستیزه جویی می تازد.
این طرز فکر و رفتار ناخوشایند خروس اطرافیانش را آزرده می سازد، ولی آنان با وقار تمام از این بی ادبی خروس چشم پوشی می کنند و آن را ناشی از صراحت در بیان و عادات عجیب او می دانند که البته سخت در اشتباهند، بی شک خروس صریح و صادق است و هر چه به فکرش برسد، به زبان می آورد، بی آن که نکته ای را از قلم بیندازد. اما باید گفت این صراحت خروس که صفت ذاتی اوست چندان پسندیده نیست و نوعی خودخواهی به حساب می آید، چرا که او اهمیتی برای احساسات دیگران قائل نیست و هرگز درک نمی کند که چرا باید برای دیگران ارزش قائل شود.
خروس برای حفظ موقعیت خود، ناگزیر به نیرنگ دست می یازد. البته این نیز تصوری واهی و باطل است. مطمئناً او دوست دارد جلب نظر کند لذا بدش نمی آید کمی به خودش برسد، اما در واقع او بسیار محافظه کار و سنت گراست و این حالت خود را به صحنه سیاست نیز تعمیم می دهد.
خروس معتقد است که همیشه حق با اوست و می داند چه کاری انجام می دهد. او به هیچکس اعتماد ندارد و خود محور است و از طرف دیگر در نصیحت کردن دیگران پافشاری می کند و سنگ تمام می گذارد.
اولین دیدگاه را ثبت کنید